แฟชั่น คือ สิ่งที่จับต้องได้ และจับต้องไม่ได้ ที่ทำให้เกิดรสนิยมร่วม เกิดการยอมรับในสังคมเล็กใหญ่ในเวลาสั้น สิ่งซึ่งคุณไปหยิบจับมานี้ มันต้องตอบโจทย์ แสดงอะไรบางอย่าง อาจเป็นสถานะ หรือสิ่งที่คุณมีความรู้สึกว่ามันบรรเทา อาการขาดๆหายๆได้
แฟชั่นมิได้จำกัดเขตแต่เฉพาะ เครื่องแต่งกาย และของประดับ พฤติกรรมต่างๆ เช่น การซื้อบ้านหลังใหญ่ การไปสปาอบซาว์นา เล่น twitter+facebook ตามนักการเมือง ก็เป็นแฟชั่น เมื่อมันมีคนบ่าทำตามเป็นกระแสมากๆขึ้นๆ
แฟชั่น จะเกิดเป็นจริงจังกันได้ ในสังคมที่เปิด มีการสื่อสารที่อำนวย เป็นช่องทางกระจาย ที่ทำให้เกิดการเลียนแบบ โดยในโลกแห่งการแสวงหานั้น ผู้บริโภคกลุ่มซึ่งมีอำนาจในการซื้อสูง มักเลือกใช้สินค้าและไลฟ์สไตล์เป็นต้นแบบ คนทั่วไปใช้พฤติกรรมต่างๆ ของชนอีกระดับ เติมเต็มสิ่งที่โหยหา อาจใช้เป็นเครื่องมือเลื่อนระดับชั้นทางสังคม ( จอมปลอม) โดยมีความเชื่อว่าตัวเอง เป็นที่ยอมรับมากขึ้น ซึ่งเรามักเห็น ความนิยมการใช้สินค้าแบร์นดเนม ของใช้ไฮเทค ที่อยากจะบอกสถานะตนว่าทันสมัยและอื่นๆ ซึ่งในปัจจุบัน เห็นได้แม้พวกผู้ใหญ่ที่ มักทำตัวเป็นพวก Adolescence ก็มีเยอะ แม้จะขีดเขียนมาให้เห็น สรรพคุณที่ยืดยาว ของคำๆนี้ ก็อาจบรรยายความสามารถทางยา ของเจ้าคำว่าแฟชั่น ได้ไม่ครบถ้วน
ดังนั้นโดยรวม สิ่งต่างๆ และแนวทางปฏิบัติ จะเกิดเป็นแฟชั่นได้ ก็น่าจะมีองค์ประกอบ คือ
-
ได้รับการยอมรับในสังคม
-
มีต้นแบบที่เข้มแข็ง มีสื่อ มีการเลียนแบบ ทำตามเป็นกลุ่ม ไม่ว่าจากสังคมชั้นสูงสู่ล่าง ( trickle-down effect ) หรือ เกิดในสังคมชั้นเดียวกันหากมันยอมรับ เติมเต็มได้ ( Bottom-up Theory ) เช่น teddy boys ในอังกฤษ
-
เกิดขึ้นและจางหายไปในช่วงเวลาสั้น ( โดยทั่วไปน้อยกว่า 100 ปี ) ทำตัวคล้ายๆ บูมเมอแรงแฟชั่น