ประวัติแฟชั่น "พั้งค์"
Beginning : กลางยุคปี 70 ที่ประเทศอังกฤษ
Concept : punk มีแกนความคิดเรื่องความเป็นตัวตนจากภายใน จนไปถึงอิสระที่อยู่นอกกรอบสังคมในอย่างที่ตัวเองเป็นอย่างสุดปลายของด้านที่แตกต่าง
Music : พังก์ถูกให้ความเห็นว่าเป็นตระกูลหนึ่งของเพลง rock&roll ที่ถูกพัฒนามากที่สุดในเกาะอังกฤษ ก่อนที่จะแยกตัวออกมาชัดเจนในสไตล์ของตัวเอง ซึ่งทางฝั่งสหรัฐฯ มีวง Ramones เป็นวงแรก ส่วนฝั่งอังกฤษมี Sex Pistols ซึ่งในช่วงต้นยุค 90 จะเกิดวง Green Day และ Rancid จากสหรัฐฯ ด้วยแนวเพลง punk แต่เติมเสียงหนักขึ้นแบบ heavy metal ลงไป และเน้นความสำคัญของการแสดงสด ด้วยรูปแบบแฟชั่นที่ดุดัน
Fashion : ทิศทางการแต่งกายและแนวเพลง เน้นการปฏิวัติและเป็นขบถต่อสังคม หรือแม้แต่แฟชั่น ไปที่อีกด้านโดยมองความน่าเกลียดในสายตาของคนทั่วไปเป็นความงามที่อยู่ข้างใน อารมณ์การใส่เสื้อหนัง และการแต่งกายที่ต่างจากขนบนิยมสุดขั้ว นิยมการแต่งหน้าตา เพราะคนทั่วไปไม่นิยม เช่นใช้สีขาวจัดดำจัด โดยรวมแล้ว anti-fashion คือ punk fashion โดยทั่วไปพังก์มักจะ
1. ใช้เอกลักษณ์ของความแตกต่างกันสุดขั้วเป็นหลัก เช่นการใช้สี เฉพาะขาวและดำเท่านั้น ทรงผม ถ้าไม่โกน จะต้องตกแต่งให้แปลกผิดปกติอย่างสุดขั้ว หรือผสมกันทั้งชายหญิง
2. การสร้างแฟชั่นโดยการรื้อทำลายแฟชั่นเดิม เพื่อสร้างเอกลักษณ์หรือสไตล์ของตัวเอง
3. การใช้เข็ม หรือโซ่ร่วมกับเนื้อผ้าที่เป็นหนัง เพื่อแสดงการอยู่ร่วมกับความเจ็บปวดเป็นสิ่งปกติ
4. การผ่า หรือเจาะตามร่างกาย ในตำแหน่งที่เห็นได้ชัด
5. เน้นเครื่องประดับที่ทำจากโลหะสีเงิน ไม่นิยมใช้ทองคำ
ปัจจุบัน punk เป็นแนวที่กำลังจะมา ในรูปของสไตล์การแต่งกายมากกว่าดนตรี โดยเรียกว่า punk chic อันได้รับอิทธิพลมาจากวงร็อกฟากญี่ปุ่น ซึ่งเริ่มต้นมาตอนต้นยุค 80 จากการที่ Zandra Rhodes ดีไซเนอร์ชาวอังกฤษได้นำเอาลักษณะบางอย่างของ พังก์ มาใส่ในงานของเธอ ไม่ว่าการเพิ่มสีสันที่ดูสว่างตาคู่ไปกับเอกลักษณ์ของผ้าหนังสีดำ โดยเฉพาะการใช้สีทอง แทนที่โลหะต่างๆ รวมไปถึงด้วยวิธีการแต่งหน้าแบบใช้ขอบดำใต้ตา ก็ทำให้ดูเท่แต่หรูหราโดดเด่น แทนที่ความแปลกแยกแบบเดิม ปัจจุบันแม้แต่แบรนด์ใหญ่อย่างเสื้อผ้าของ Versace ก็ยังต้องมีเสื้อผ้าแนวพังก์ออกมารับกระแสนิยม นอกจากนั้นแนวคิดเรื่องการเจาะและสักตามร่างกายของพังก์ก็เริ่มนิยมมากขึ้น ปัจจุบันแทบเรียกได้ว่าส่วนใหญ่เป็น พังก์ประยุกต์
